Borstvergroting. Foto's van meisjes met grote borsten, resultaten, mogelijke complicaties

Borstvergrotingschirurgie of augmentatie-mammoplastiek, samen met liposuctie, is het meest populaire procedure in plastische chirurgie... Meisjes met grote borsten daarna kunnen een vol leven leiden, sporten, hebben geen contra-indicaties voor borstvoeding.

Om meer volume te geven, worden implantaten in de borst geplaatst, die verschillende vormen kunnen hebben en meestal zijn gemaakt van siliconen. Foto's van implantaten, methoden voor chirurgische toegang en de resultaten van de operatie zijn te zien in dit artikel. De gemiddelde prijs voor een dergelijke procedure is 150 duizend roebel.

Voor-en nadelen

Zelfs 10-15 jaar geleden was plastische chirurgie beschikbaar voor weinigen - showbusiness-sterren en zeer rijke mensen. Als een vrouw niet tevreden is met de grootte of vorm van haar borsten, is een operatie de enige effectieve manier om dit te veranderen.

De voordelen van mammoplastiek zijn onder meer:

• snelle vergroting van de borstklier met bijna elke grootte;
• het vermogen om op verzoek van de cliënt van vorm te veranderen, een breed scala aan implantaten;
• een relatief klein aantal contra-indicaties en bijwerkingen;
• moderne implantaten hoeven niet te worden vervangen.

Meisjes met grote borsten, waarvan de foto's hieronder worden getoond, hebben een grotere fysieke aantrekkelijkheid, wat hen ook innerlijk vertrouwen geeft om hun doelen in het leven te bereiken. Het belangrijkste en voor de hand liggende voordeel van een dergelijke operatie is het vermogen om je vrouwelijk en sexy te voelen.

De nadelen van een borstvergrotingsoperatie zijn de volgende:

• risico op complicaties (hieronder vermeld);
• de noodzaak van een revalidatieperiode;
• mogelijk ongemak in buikligging;
• de noodzaak om de kledingkast te vervangen;
• verhoogde belasting van het bewegingsapparaat met een aanzienlijke toename van de buste, wat vervolgens rugpijn kan veroorzaken.

Operatie types

De optimale manier om de borst te vergroten, wordt door de arts gekozen, afhankelijk van de volgende hoofdfactoren:

• kenmerken van de locatie van de klieren en hun vorm;
• huidelasticiteit en conditie van klierweefsel;
• de ontwikkeling van de borstspieren.

Implantaten worden ook geselecteerd op basis van de individuele kenmerken van de anatomische constitutie van de patiënt.

In de chirurgische praktijk worden de volgende varianten gebruikt:

1. Op type vulmiddel:

• Saline-implantaten die na het inbrengen worden gevuld met een vloeistof die qua samenstelling vergelijkbaar is met fysiologische zoutoplossing. De voordelen van deze implantaten zijn lagere kosten en een kleine incisie in de huid.
• Siliconenimplantaten die door de hoge viscositeit van de filler erg op natuurlijke borsten lijken. Ze zijn ongereguleerd, in tegenstelling tot zoute, en vereisen daarom een ​​grotere snede om ze te installeren. Wanneer de schaal breekt, komt de gel niet in het lichaam van de vrouw. Dergelijke implantaten zijn vanwege hun voordelen de meest voorkomende geworden.

2. Op vorm en type oppervlak:

• ronde;
• anatomisch;
• glad;
• met een gestructureerd oppervlak dat niet als een vreemd lichaam wordt waargenomen en het risico op de vorming van pathologische vezelachtige formaties rond het implantaat verkleint.

De locatie van het chirurgische litteken, de omvang van het letsel en het gemak voor de arts tijdens manipulaties zijn afhankelijk van de keuze van de chirurgische aanpak.

Incisie en implantatie van het implantaat kan op de volgende manieren worden uitgevoerd:

1. Langs de plooi die onder de borst zit. De voordelen van deze optie zijn de beste toegang tot de klier en het minste trauma, evenals het behoud van tepelgevoeligheid. Het is echter toepasbaar in gevallen waarin de huid nog elastisch is en de klier aanvankelijk een vrij groot volume heeft. De nadelen zijn onder meer het postoperatieve litteken, dat pas zes maanden of een jaar na de operatie onzichtbaar wordt. Om het te elimineren, kunt u de procedure voor laserresurfacing gebruiken.
2. Langs de rand van de tepelhof... Deze methode wordt gebruikt in gevallen waarin het tepelhof groot genoeg is (diameter is minimaal 5 cm), evenals voor patiënten die de neiging hebben om keloïde littekens te vormen. Het postoperatieve litteken is praktisch onzichtbaar. Er is echter ook een ernstig nadeel: tijdens de operatie raken de kanalen van de melkklier gewond, wat complicaties kan veroorzaken tijdens het geven van borstvoeding.
3. Onder de armwanneer het implantaat achter de pectoralis major wordt geplaatst. Het voordeel van deze methode is de locatie van de hechtdraad in de "onzichtbare" zone, de minste kans op hematomen en fibrose van het borstweefsel, aangezien spierweefsel vreemde lichamen beter waarneemt. Nadelen - groot trauma, ongemakkelijke toegang tot de borstkas, ernstige pijn bij de patiënt na de operatie, het risico van verplaatsing van het implantaat in de toekomst, een lange herstelperiode, de onmogelijkheid om een ​​groot implantaat te installeren. Contra-indicaties voor deze methode zijn onder meer verzakking van de klier, op korte afstand van de tepelhof tot de submammaire plooi, "geit" borstvorm. Meestal worden in dit geval ronde implantaten geïnstalleerd, omdat de anatomische implantaten moeilijker correct te oriënteren zijn.
4. Gecombineerde methodenbijvoorbeeld wanneer het bovenste deel van het implantaat zich onder de spier bevindt en het onderste deel onder de klier zelf.

De kosten van een dergelijke operatie bestaan ​​uit verschillende factoren (het type en het volume van het implantaat, individuele constitutionele kenmerken, contra-indicaties, het prijsbeleid van de kliniek) en liggen tussen de 40 en 400 duizend roebel.

Anatomische implantaten zijn duurder en een operatie met een plooi onder de borst is goedkoper. Gelijktijdig met de toename van het volume van de klier, kunnen andere manipulaties nodig zijn - verticale of perioareale aanscherping, correctie van de areolen, wat ook leidt tot een toename van de kosten van de procedure.

Indicaties

Meisjes met grote borsten, wiens foto's duidelijk de effectiviteit van plastische chirurgie laten zien, kunnen augmentatie-mammoplastiek doen.

Augmentatie mammoplastiek wordt uitgevoerd in de volgende gevallen:

• op verzoek van de patiënt om esthetische redenen;
• om de vorm van de borstklier te herstellen na resectie (meestal na verwijdering van een kwaadaardige tumor);
• om het uiterlijk van de borst te verbeteren na zwangerschap en borstvoeding;
• met verschillende volumes van de rechter en linker klieren;
• met anomalieën in de ontwikkeling van de borstklieren;
• voor borstherstel na drastisch gewichtsverlies.

Contra-indicaties

Augmentatie-mammoplastiek mag niet worden uitgevoerd in de aanwezigheid van ziekten zoals:

• ernstige pathologieën van het cardiovasculaire systeem;
• diabetes;
• immunodeficiëntie staten;
• acute infectie- en ontstekingsziekten;
• kwaadaardige tumoren;
• verergering van chronische pathologieën;
• slechte bloedstolling;
• psychische aandoening.

De operatie is ook gecontra-indiceerd in de volgende gevallen:

• tijdens de zwangerschap;
• bij het geven van borstvoeding en eerder dan zes maanden na de beëindiging ervan;
• meisjes onder de 18 jaar, omdat hun borsten nog niet volledig gevormd zijn.

Welke onderzoeken er moeten worden gedaan

Aangezien een borstvergroting een ingrijpende chirurgische ingreep is, moet de patiënt vóór de operatie een grondig onderzoek ondergaan om negatieve gevolgen te voorkomen.

De enquête omvat (de gemiddelde kosten van enquêtes worden tussen haakjes aangegeven):

1. Laboratoriumonderzoek:

• klinische en biochemische bloedonderzoeken - beoordeling van het glucosegehalte, bilirubine, ALT- en AST-enzymen, stollingsindicatoren - coagulogram, protrombinetijd, index en andere (respectievelijk 350 en 800 roebel);
• bepaling van de Rh-factor en bloedgroep (450 roebel);
• algemene urineanalyse (200 roebel)
• analyse van bloedserum voor infecties - hepatitis, HIV, syfilis (2500 roebel).

2. Instrumentele soorten enquêtes:

• ECG (550 roebel);
• mammografie of röntgenfoto van de borstklier (800 roebel);
• fluorografie (400 roebel);
• Echografie (800 roebel).

Het is ook noodzakelijk om een ​​therapeut, gynaecoloog, mammoloog en anesthesist-reanimator te raadplegen in de kliniek waar de operatie zal worden uitgevoerd (om de beste optie voor pijnverlichting te selecteren). Bij somatische aandoeningen kan de patiënt overleg met andere gespecialiseerde specialisten nodig hebben.

Opleiding

De voorbereiding voor een operatie is als volgt:

• binnen 2 weken is het noodzakelijk om te stoppen met het nemen van alcoholische dranken en roken;
• binnen een maand wordt aanbevolen om een ​​slaap- en rustregime vast te stellen, een kuur met vitamines te drinken, over te schakelen op licht voedsel (hierdoor kunt u sneller revalideren);
• in overleg met de behandelende arts worden de volgende geneesmiddelen geannuleerd: aspirine en andere die de bloedstolling beïnvloeden, hormonale middelen;
• de laatste maaltijd wordt 8 uur voor de operatie ingenomen, u moet 6 uur stoppen met drinken.

Procedure stap voor stap

Voor meisjes wordt vlak voor de operatie een preoperatieve planning uitgevoerd, die bestaat uit het markeren van de midden- en midclaviculaire lijn, de positie van de nieuwe submammaire vouw, die al een grote borst zal hebben, evenals de locatie van de implantaten. Hieronder ziet u een foto van een voorbeeld van een opmaak.

Verder wordt de bewerking uitgevoerd in de volgende volgorde:

1. De patiënt wordt op de operatietafel geplaatst. Een deel van het lichaam onder de sleutelbeenderen is omheind met een scherm.
2. Er wordt aseptische verwerking van het operatieveld uitgevoerd.
3. Een slaapmiddel wordt intraveneus geïnjecteerd, waarna een endotracheale buis in de luchtpijp wordt ingebracht om inhalatie-anesthesie te leveren. In de meeste gevallen wordt de operatie uitgevoerd onder algemene anesthesie, maar als de toestand van de vrouw dit niet toelaat, wordt lokale of epidurale anesthesie toegepast.
4. De chirurg maakt een incisie in overeenstemming met het plan van de operatie, maakt een "zak" klaar voor het inbrengen van het implantaat.
5. Vervolgens wordt de zogenaamde "fitting" uitgevoerd - een sizer wordt in de pocket geïnstalleerd, die exact de grootte en vorm van het implantaat kopieert.
6. Na het "passen" wordt de sizer verwijderd en wordt het originele implantaat op zijn plaats geplaatst.
7. De randen van de wond worden gehecht.
8. Er wordt een lekke band gemaakt in het operatiegebied en er wordt een drainageslang aangebracht om het bloed af te voeren. Dit voorkomt het ontstaan ​​van complicaties.
9. De geopereerde patiënt wordt een compressiekledingstuk omgedaan, waarmee u de borst nauwkeurig kunt fixeren, waarna ze naar de afdeling wordt gebracht.

De totale duur van de operatie is van 30 minuten tot 2 uur De patiënt blijft minimaal 1 dag onder constant toezicht in de kliniek.

Herstel na

Ontslag uit het ziekenhuis vindt plaats op de tweede of derde dag na de operatie (bij afwezigheid van complicaties). Direct na de operatie kan de patiënt pijn, misselijkheid en zwakte voelen. Een maand na de mammoplastiek kunt u alleen op uw rug slapen, waardoor uw spieren gevoelloos en moe kunnen worden. Daarom is het ook aan te raden om vóór de operatie de rugspieren te versterken.

Tijdens de herstelperiode krijgt de patiënt pijnstillers en antibiotica voorgeschreven, die worden gebruikt om infectieuze en inflammatoire complicaties te voorkomen en die worden gebruikt na een uitgebreide chirurgische ingreep.

De meest gebruikte antibacteriële middelen staan ​​in de tabel:

U kunt op zijn vroegst na 1 week aan het werk beginnen (volgens algemeen welzijn). Meisjes met grote borsten, waarvan de foto's voor en na hierboven zijn gegeven, moeten zich ook houden aan een aantal beperkingen in de herstelperiode.

Beperkingen:

• in de eerste 5 dagen is het nodig om te proberen handbewegingen te beperken;
• gedurende 1 week geen gewichten heffen (de last mag niet zwaarder zijn dan 1 kg);
• binnen 1-3 maanden is het absoluut noodzakelijk om een ​​compressiebeha te dragen en de chirurg kan ook het gebruik van compressiekousen aanbevelen (om het risico op trombo-embolytische complicaties te verkleinen);

• waterprocedures kunnen niet eerder dan 3 dagen later worden uitgevoerd;
• dagelijkse activiteiten zijn toegestaan ​​na een week en matig lichamelijk - na een maand moet overmatige lichaamsbeweging de komende 2 maanden echter worden vermeden;
• het wordt aanbevolen om niet eerder dan na 1-2 maanden met autorijden te beginnen;
• u kunt binnen zes maanden op uw buik slapen;
• het zwembad en de sauna mogen niet eerder dan 2-3 maanden worden bezocht;
• het wordt aanbevolen om gênant ondergoed, trauma aan de borst en factoren die tot infectieziekten kunnen leiden, te vermijden, omdat dit bijdraagt ​​aan de ontwikkeling van het fibrotische proces in de weefsels van de klier;
• het is ook noodzakelijk om het gewicht te volgen - de schommelingen ervan tijdens de herstelperiode mogen niet groter zijn dan 5 kg (zowel in de richting van afname als in de richting van toename).

De hechtingen worden in 5-7 dagen verwijderd, het afvoersysteem in 4-7 dagen. Het uiteindelijke resultaat van een mammoplastiek is pas na 3 maanden zichtbaar. Littekens vormen zich binnen 12 maanden.

Aangezien bijwerkingen kunnen zijn:

• verhoogde lichaamstemperatuur;
• zwelling;
• hematomen;
• pijn;
• tijdelijke schending van de gevoeligheid van het tepel-tepelhofcomplex.

Zes maanden lang zul je ook bh's zonder beugel moeten dragen, en vooral zachte sporttops.

Hoe lang duurt het resultaat

Moderne implantaten hebben geen "profylactische" vervanging nodig. In de volgende gevallen kan heroperatie echter nodig zijn:

• als de melkklier sterk "zakt" met de leeftijd;
• met een onbevredigend resultaat van de vorige plastische ingreep (mislukte mammoplastiek);
• als de schaal van een zoutoplossing of siliconenimplantaat is beschadigd, wat wordt bevestigd door röntgenfoto's of MRI;
• als de patiënt de maat van de borst wil veranderen;
• met het verschijnen van capsulaire contractuur - een vezelachtige afdichting rond het implantaat;
• wanneer het borstweefsel verandert als gevolg van zwaar gewichtsverlies of gewichtstoename.

Mogelijke complicaties

Meisjes met grote borsten, waarvan de foto hierboven is weergegeven, worden tijdens en na de operatie blootgesteld aan de volgende soorten risico op complicaties:

• de vorming van cysten;
• de ontwikkeling van een ontsteking als gevolg van het scheuren van kleine bloedvaten en het lekken van bloedplasma (manifesteert zich als een tumorachtige formatie);
• bijwerkingen van anesthesie (hoofdpijn, hallucinaties, wazig zien en horen, duizeligheid);
• chirurgische wondinfectie;
• uitgebreide hematomen als gevolg van trauma aan bloedvaten en die chirurgische verwijdering vereisen;
• schade aan interne weefsels;
• bloeden;
• de vorming van een kapselcontractuur die de borst vervormt;
• verlies van tepelgevoeligheid, die tijdelijk of langdurig is;
• verplaatsing van het implantaat en ongewenste verandering in de vorm van de klier;
• de vorming van keloïde littekens;
• lymfostase (een schending van de uitstroom van lymfe en de accumulatie ervan), lymforroe (de uitstroom van lymfe in de wondholte) als gevolg van letsel aan de lymfevaten.

Meestal ontstaan ​​deze complicaties doordat de patiënt zich tijdens de herstelperiode niet aan de regels houdt. of als gevolg van onjuist handelen van de chirurg. Het ontstaan ​​van complicaties wordt ook vergemakkelijkt door individuele gevoeligheid in de vorm van een overreactie op het materiaal waarvan het implantaat is gemaakt, hetgeen vooraf niet te voorspellen is.

Showbusiness-sterren met grote borsten zijn een model geworden voor meisjes die streven naar een ideaal figuur. Moderne augmentatie-mammoplastiek is voor veel mensen beschikbaar en is veilig als aan alle vereisten wordt voldaan.

Foto's van de resultaten ervoor en erna in dit artikel laten duidelijk zien dat je niet alleen de omvang van de borstklieren aanzienlijk kunt vergroten, maar ook hun vorm kunt verbeteren.

Zoals bij elke chirurgische ingreep, heeft een dergelijke operatie echter contra-indicaties en mogelijke bijwerkingen.

Video over het onderwerp: hoe wordt een borstvergroting uitgevoerd?

Hoe wordt de operatie voor de borstvergroting uitgevoerd: