Buikwandcorrectie van de buik. Wat is deze operatie, hoe wordt het gedaan, voor en na foto's, indicaties en contra-indicaties, gevolgen

Plastische correctie van de buik wordt als laatste redmiddel gebruikt wanneer niets anders helpt, of wanneer er geen gelegenheid is om te sporten.

Tegenwoordig is buikwandcorrectie bijna de meest populaire procedure bij esthetische chirurgie, samen met Botox-injecties en liposuctie, omdat het deze procedures zijn die het meest effectieve resultaat van uiterlijkcorrectie opleveren. Foto's voor en na de methoden bieden een uitstekende gelegenheid om dit te verifiëren.

Soorten buikwandcorrectie

Het specifieke type plastische chirurgie in de buik wordt door de arts gekozen, afhankelijk van de aard en het volume van de vetophopingen, de leeftijd van de patiënt, de individuele kenmerken van het lichaam en enkele andere factoren die de complexiteit van de operatie beïnvloeden.

Een chirurgische ingreep duurt gemiddeld 2 tot 5 uur. De patiënt is op dit moment onder algemene anesthesie, gas-endotracheale anesthesie wordt toegepast.

Met aspiratie van vetweefsel

Dit is een klassieke operatiemethode, inclusief correctie van misvormingen van de voorste buikwand en liposuctie - verwijdering van vetdepots. Met de techniek kunt u een dunne taille vormen, overtollige huid wordt verwijderd uit alle delen van de buik en het grootste deel van het vetweefsel.

Buikwandcorrectie met aspiratie wordt uitgevoerd bij patiënten met hoge abdominale ptosis (3-4 graden van misvorming), met een huidplooi van het schorttype. Indien nodig raakt de chirurg de gebieden aan de zijkanten van de romp aan. De klassieke interventie wordt voorgeschreven om diastasis (divergentie van de rectus abdominis-spieren) en herniale formaties te verwijderen.

De operatie wordt in verschillende fasen uitgevoerd:

• De contouren van de te verwijderen huidgebieden worden gemarkeerd.
• Op de geplande lijn maakt de chirurg een incisie in de onderbuik (in de huidplooi langs de lijn van de bekkenbeenderen en boven het schaamgedeelte).
• Door opeenvolgende onthechting wordt de huid doorgesneden tot aan de randen van de ribben en laterale lijnen van de romp.
• De huid wordt in het navelgebied gesneden en vervolgens wordt de navelstreng geëxfolieerd.
• Overtollig huidweefsel en vetmassa worden verwijderd.
• De hernia of diastasis wordt geëlimineerd (de gevallen van rectusspieren worden langs de witte lijn van de buik gestikt).
• Het aponeurotische systeem van de buik wordt versterkt door het bovenste deel van de huid naar het schaamgedeelte te trekken.
• De geplande gebieden met overtollige huid worden weggesneden en uitgerekt.
• De incisie wordt gehecht met een cosmetische hechtdraad.
• Drainagebuizen worden onder de huid geplaatst om ophoping van vocht in het wondgebied te voorkomen.

Mini buikwandcorrectie

De gebruikelijke operatie duurt ongeveer 2,5 uur. Deskundigen raden het aan aan patiënten zonder een overmatige hoeveelheid vetophopingen, als er onvolkomenheden in de taille en buik zijn, bijvoorbeeld ernstige diastase na de zwangerschap, striae, uitgerekte losse huid.Op deze manier wordt de buik langs de onderste sector opgetrokken, de overdracht van de navel is niet nodig.

De kenmerken van mini-buikwandcorrectie omvatten de techniek van uitvoering:

• Priumblicny-methode met twee cirkelvormige incisies in de navelstreek (doel: de slappe huid en kleine plooien rond de navel wegwerken). De wond wordt gehecht met een portemonnee-koordhechting. Na een tijdje is de naad bijna onzichtbaar.
• Techniek voor het maken van een incisie langs de "bikinilijn" (om striae in het gebied onder de navel te verwijderen). Overtollig weefsel wordt omhooggetrokken tot het niveau van de navelstreek en spierweefsel wordt gehecht en versterkt. Er wordt een cosmetische hechting aangebracht.
• Atraumatische methode voor de-epidermisatie van de huiddat wil zeggen, alleen de oppervlaktelaag van de huid wordt verwijderd. De methode is bedoeld voor het herstel van de buik met kleine defecten.

Middelgrote buikwandcorrectie

Het belangrijkste doel is het wegsnijden van doorhangende buikweefsels ('het schort verwijderen' - dit is de vertaling van de naam van dit type operatie (apronectomie). In wezen is deze operatie een kruising tussen klassieke adominoplastiek en mini-buikwandcorrectie. Deze operatie wordt voorgeschreven aan patiënten met een duidelijk overtollig huid in de onderbuik, wat niet genoeg zal zijn om een ​​mini-operatie uit te voeren.

Het proces van een secundaire buikwandcorrectie omvat:

• algemene anesthesie die 2,5 uur duurt;
• kort litteken op de huid;
• eliminatie van een kleine hoeveelheid vetweefsel.

Volledige buikwandcorrectie met of zonder navelstrengringherstel

Een dergelijke operatie (buiktorsorafie) treft, naast het buikweefsel, de laterale oppervlakken, de rug met billen. Het resultaat ervoor en erna kunnen op de foto's worden vergeleken. Chirurgische ingreep zorgt ervoor dat de navel in de juiste positie wordt gebracht (in het midden van de buik ten opzichte van het schaambeen en het borstbeen).

Het wordt gedaan voor patiënten met een grote massa vetafzettingen, uitgerekte huid en striae op de rug en zijkanten, uitgesproken navelbreuk.

De volgende defecten van de navelstreng worden onderscheiden:

• de navel steekt sterk uit en steekt uit;
• de navelstrengfossa is te diep, vanwege de ophoping van afscheidingen van de talgklieren, is deze vatbaar voor ontstekingen;
• de navel is te breed, longitudinaal of lateraal gestrekt;
• doorhangende navel;
• laterale verplaatsing of zeer lage / hoge positie;
• littekens van eerdere operaties.

Details van de operatie met de navelstrengplastiek:

• Overtollige huid wordt weggesneden.
• De navel wordt verplaatst naar zijn gebruikelijke plaats of naar een nieuwe met de vorming van een nieuw gat in de huid.

Verticale buikwandcorrectie

Aanbevolen door chirurgen voor patiënten met een verticaal litteken dat langs de middellijn of de schaamstreek loopt - van eerdere operaties. Schuine littekens worden vaak rechts in het ileale deel van de buik aangetroffen (na verwijdering van appendicitis) of rechts onder de ribben (na cholecystectomie).

De verticale methode wordt gebruikt als een aanzienlijk teveel aan weefsel wordt waargenomen aan de zijkanten van de patiënt en boven de navelstreek (geschikt voor zwaarlijvige mensen). De methode werkt goed bij een sterke divergentie van de buikspieren (stadium 3 diastasis). Uitvoering: er wordt een verticale incisie gemaakt, daarnaast wordt een horizontale benadering uitgevoerd, typisch voor klassieke buikwandcorrectie.

Voordelen van de methode:

• een grote laag weefsel wordt afgesneden langs de middelste zone van de buik;
• de chirurg kan de randen van de huid met vetweefsel scheiden bij het naderen van de gehechte delen van de aponeurose van de voorste buikwand;
• een merkbare afname van de taille en het lichaam van de patiënt; een brede duplicatie van de aponeurose wordt gecreëerd langs de voorste buikwand (terwijl overtollige huid wordt verwijderd in het epigastrische gebied).

Mis het meest populaire kopartikel niet: Hoe en waarom ribben worden verwijderd - efficiëntie, foto's voor en na de operatie.

Laterale buikwandcorrectie

Dit omvat het maken van incisies langs de zijkant van de buik. Combineert de techniek van klassieke en verticale technieken, ook wel "spannings-laterale" buikwandcorrectie genoemd, omdatde huid wordt 90 graden ten opzichte van de verticale as van de patiënt getrokken.

De verplaatste weefsels komen terecht in de laterale delen van de buik. De methode laat goede resultaten zien om de taille vorm te geven.

Een lichte loslating van de huidflap tijdens de operatie geeft de minste complicaties in de genezingsfase. Een klein stukje weefsel aan beide zijden van het litteken zal een dun, onmerkbaar spoor van de ingreep mogelijk maken.

Buikwandcorrectie met tailleomtrek

Het wordt uitgevoerd voor patiënten die de laterale delen van de buik willen terugbrengen om de taillelijn te buigen of te vormen, als er op het moment van de operatie een groot volume van de buik en uitpuiling van de voorste buikwand is. Om goede prestaties te bereiken en aan de wens van de patiënt te voldoen, verwijdert de chirurg een of twee paar ribben van het onderste gedeelte.

Bij dit type operatie wordt overtollige huid in de onderbuik weggesneden, terwijl de gevormde hechting zich onder de navelstreek bevindt en na genezing veilig onder het linnen wordt verborgen, zonder chirurgische ingreep.

Endoscopische buikwandcorrectie

Dit is een methode waarbij een buikwandcorrectie op een zachte, atraumatische manier wordt uitgevoerd, soms vergezeld van liposuctie. De operatie is geïndiceerd voor defecten van de voorste buikwand en onuitgesproken obesitas, d.w.z. voornamelijk voor jonge patiënten met een elastische huid (meestal wordt endoscopische interventie uitgevoerd bij vrouwen na de bevalling om hun slankheid terug te krijgen).

De lage invasiviteit van de methode wordt veroorzaakt door kleine gaatjes, en niet door een incisie, zoals bij andere soorten buikwandcorrectie. Door de puncties worden de spieren gehecht met endoscopisch materiaal en blijft de huid intact. Priksporen worden na korte tijd onzichtbaar.

Indicaties en contra-indicaties voor chirurgie

Buikwandcorrectie van de buik toont op de foto ervoor en daarna gaan mensen naar de operatie, niet alleen om het lichaam een ​​esthetisch uiterlijk te geven, maar ook voor gewichtige indicaties.

Indicaties:

• De aanwezigheid van overtollig vetweefsel langs de voorste buikwand en in de laterale delen van de buik. Redundantie verwijst naar de massa vetweefsel die niet effectief kan worden verwijderd door liposuctie, sport en dieet.
• Als een groot deel van de buikhuid bedekt is met striae (littekenatrofie).
• Als de patiënt de ernst van de taille niet heeft als een kenmerk van de constitutie van de figuur of als een bijwerking van het toegenomen pompen van de schuine spieren. De aanwezigheid van ruwe littekens, hernia's.
• Wanneer het aponeurotische gebied van de voorste buikwand divergeert als gevolg van rekfactoren (volheid, zwangerschap of genetische zwakte van de bindweefselstructuur). De spieren divergeren langs de witte lijn van de buik (de zogenaamde diastase wordt gevormd), in sommige gevallen worden naast diastasis hernia's van de buik en navel opgemerkt.

Bovendien is de operatie geïndiceerd als het nodig is om plastische chirurgie van de navelstreek uit te voeren en de navel te herstellen.

Dit deel van de buik is vaak onderhevig aan onaangename defecten vanwege de volgende redenen:

• afwijkingen tijdens de zwangerschap als gevolg van hyperextensie van de buik;
• als gevolg van piercing van slechte kwaliteit (een mislukte punctie leidt tot ontsteking, bindweefsel groeit in het piercinggebied);
• veranderingen in de vorm en locatie van de navel na andere operaties;
• met verschillende structurele kenmerken van het navelstrenggedeelte van de buik;
• met leeftijdsgebonden ptosis van de buik.

Er zijn een aantal contra-indicaties voor buikwandcorrectie, waarover de arts moet worden geïnformeerd om een ​​beslissing te nemen over verdere maatregelen.

In de volgende gevallen kan geen chirurgische ingreep worden uitgevoerd:

• met acute infectieziekten of tijdens verergering van chronische ziekten;
• in aanwezigheid van diabetes mellitus van welk type dan ook;
• met bloedziekten en problemen met bloedstollingsfactoren;
• in elk stadium van de zwangerschap, tijdens het geven van borstvoeding en het plannen van een zwangerschap in minder dan 1 jaar na een buikwandcorrectie;
• met de neiging om een ​​keloïde of hypertrofisch litteken te vormen op de plaats van de incisie;
• met oncologische ziekten;
• met ernstige ziekten van inwendige organen;
• met chronisch hart- of longfalen;
• met de mogelijkheid van een crisis van arteriële hypertensie;
• met aandoeningen van de schildklier;
• in omstandigheden van verse postoperatieve littekens;
• in geval van allergische reacties en intolerantie voor de componenten van lokale anesthesie;
• met een onstabiele toestand van de psycho-emotionele sfeer van de patiënt of psychische stoornissen;
• onder de 18 jaar;
• met aanzienlijke obesitas van de patiënt.

In het laatste geval wordt hem geadviseerd om vóór de operatie zoveel mogelijk af te vallen door middel van een dieet, lichamelijke activiteit. In sommige situaties wordt liposuctie uitgevoerd voorafgaand aan een buikwandcorrectie. Naarmate de genezing vordert, gaan ze verder met de voorbereiding op een buikwandcorrectie.

Overgewicht dreigt de postoperatieve periode te verlengen, problemen met hechtingen.

Ook wordt een aanbeveling voor gewichtsverlies vóór de operatie ontvangen door patiënten bij wie gewichtsverlies na een operatie is gepland (dit kan de resultaten van een buikwandcorrectie beschadigen, omdat de huid zal verzakken, losheid en slapheid zal verschijnen).

Mis het meest populaire kopartikel niet: Alentova Vera na plastische chirurgie - de laatste foto's, welke operaties werden uitgevoerd, hoe de ster veranderde.

Herinneringen: littekens en littekens

De sporen van de uitgevoerde abdominoplastiek van de buik, getoond op de foto ervoor en erna, dankzij het professionele werk van chirurgen, worden na een tijdje onopvallend. Het gebruik van hoogwaardig hechtmateriaal en een speciale techniek voor het hechten van chirurgische incisies helpt om een ​​dunne strook te verkrijgen op de plaats van het litteken.

De conditie van de naad wordt de eerste weken na de operatie zorgvuldig gecontroleerd. Cutane hechtingen moeten na 2 weken worden verwijderd, intradermale hechtingen gemaakt met zelfabsorberende hechtdraden, of lijmnaden worden niet aangeraakt, alleen verwerkt.

Als de buikwandcorrectie erg ernstig was, laten de foto's ervoor en erna het verschil zien en zijn de littekens zichtbaar, dan kun je je toevlucht nemen tot moderne cosmetica. Om littekens en littekens te elimineren, worden laserresurfacing en radiolifting-procedures of retoucheren met medische tatoeages voor een esthetische uitstraling gebruikt.

De revalidatieperiode en mogelijke complicaties

Buikwandcorrectie brengt een lange herstelperiode met zich mee. Vooral de eerste 1 - 1,5 maand zijn moeilijk; revalidatie duurt over het algemeen 6 maanden.

Na de operatie moet de patiënt minimaal 3 dagen onder medisch toezicht staan, waarvan:

• De eerste dag is de patiënt op de afdeling. Niets mag direct uit voedsel komen en na herstel van de darmfuncties kan licht voedsel worden ingenomen. Wateropname is toegestaan.
• Op de tweede dag begint de patiënt voorzichtig uit bed te komen, licht eten en drinken is toegestaan.
• Op de derde dag na onderzoek door de chirurg en afhankelijk van de toestand van de geopereerde persoon, wordt de kwestie van ontslag beslist.

De algemene gezondheid na een buikwandcorrectie wordt gekenmerkt door pijnlijke gevoelens en spanning in het middelste deel van de romp. Het ongemak kan tot 3 weken duren - sommige patiënten hebben zelfs hulp nodig bij het opstaan ​​vanuit een horizontale positie.

De observerende arts zal de patiënt aanbevelen om in bed te blijven, de belasting te beperken en een aantal aanbevelingen te doen:

• De noodzaak om compressiekledingstukken te dragen gedurende minimaal 1 - 2 maanden na de operatie. Fixeren met linnen helpt genezing en voorkomt dat de naden uit elkaar vallen.
• Juiste voedzame voeding. De postoperatieve periode is niet de tijd voor diëten.
• Dagelijks regime zonder overbelasting (verbod op fitness, baden, sauna's).
• Een minimum aan waterprocedures zodat de naad niet in contact komt met water. Een week na de operatie mag regelmatig worden gedoucht, maar de naad moet worden beschermd tegen zeep en wasmiddelen.
• Behandeling van de naad driemaal daags met antiseptische oplossingen.

De postoperatieve periode verloopt niet altijd even soepel.Als er complicaties optreden, moet de patiënt zijn arts raadplegen.

Individuele reacties van het lichaam zijn mogelijk in de vorm van dergelijke lokale complicaties:

• Oedeem als reactie van het lichaam op letsel. Oedeem heeft de neiging toe te nemen tijdens de eerste postoperatieve week, maar dit is een fysiologisch proces. Soms blijft oedeem gedurende de herstelperiode bestaan.
• Als de zenuwtakken tijdens de operatie worden aangetast, kan er op de plaats van ingreep een verlies van gevoeligheid in de huid optreden. Na een volledig herstel van het lichaam keert de gevoeligheid meestal terug.
• Het uiterlijk van hematomen. Het opgehoopte bloed in de bovenste lagen van de huid wordt geleidelijk opgenomen. Soms verschijnen kneuzingen onder de huid na ontslag. Hyperpigmentatie van de huid kan optreden.
• Het naadgebied ettert als de steriliteit niet wordt nageleefd of de naad niet goed wordt verwerkt.
• In de wond kan exsudaat zich ophopen, een seroma ontstaat door een losse pasvorm van de hechtranden. Een goede afvoer van de afgescheiden vloeistoffen en naleving van het regime van het dragen van compressieondergoed is noodzakelijk om de situatie niet te compliceren.
• Als tijdens de operatie een weefselflap groter dan nodig wordt verwijderd, treedt er spanning op in de hechtingen. Dit leidt tot marginale necrose - weefselnecrose.
• Ruwe littekens op de plaats van wondgenezing.
• Het is gevaarlijk als bloed of vocht uit de weefsels zich na een operatie in de buikholtes ophoopt.
• De wond in de geopereerde buik raakt ontstoken. Om dit te voorkomen, krijgen patiënten na de ingreep antibiotica.
• Er zijn gevallen van divergentie van de hechtingen langs de rand van de wond, als de patiënt gewichten optilde of overdreef in de sportschool.
• Vet kan zich over de naad vormen.
• Chronische pijn in de geopereerde gebieden.

Als de spieren ongelijk zijn genaaid, treedt asymmetrie van de voorste buikwand op. Om het te verwijderen, zal de patiënt opnieuw een plastische operatie moeten ondergaan of alternatieve methoden moeten gebruiken (vullen met eigen vet of vullen met vulstoffen op basis van hyaluronzuur).

Mis het meest populaire columnartikel niet: Canule - wat is het, hoe wordt het gebruikt in cosmetica en medicijnen.

Wanneer seks hebben na een operatie

Keer terug naar het intieme leven is niet eerder dan een paar weken na de operatie toegestaan. Er worden beperkingen ingevoerd vanwege oedeem, ongemak, risico op divergentie van de naad. Tijdens seks is er een bloedstroom in het bekkengebied, wat tijdens de herstelperiode ongewenst is.

De exacte timing van de terugkeer van het seksuele leven is afhankelijk van het welzijn van de geopereerde persoon, gemiddeld verdwijnen ze 1 maand na de operatie.

Is het mogelijk om te bevallen na een buikwandcorrectie?

Deskundigen raden aan dat vrouwen eerst bevallen en vervolgens de buik in een esthetische vorm brengen. Tijdens de zwangerschap wordt het buikweefsel blootgesteld aan overmatige spanning, wat het resultaat van de operatie kan beïnvloeden.

Maar als de patiënt na een plastische buikoperatie besluit zwanger te worden - en deze operatie heeft alleen de huid en het vetweefsel aangetast zonder de spiervezels te beschadigen - dan kan de voorste buikwand de belasting gedurende 9 maanden weerstaan. De wijze van bevalling heeft niets te maken met de aanwezigheid van een buikwandcorrectie en ligt volledig op het gebied van verloskunde.

Betaal voor schoonheid: hoeveel het kost en hoe lang het resultaat aanhoudt

De hoogte van de kosten voor chirurgie, verblijf in het ziekenhuis, anesthesie, tests en aanverwante diensten kunnen worden bepaald op basis van het type operatie. U moet eerst een chirurg raadplegen. Gemiddeld begint de prijs bij 140 duizend roebel. U kunt geschatte prijzen vinden op de websites van klinieken die buikwandcorrectie toepassen, en de foto's ervoor en erna bekijken.

Door anesthesie, postoperatief herstel en aanzienlijke kosten van de ingreep is het moeilijk om een ​​operatie te kiezen. Het resultaat van een buikwandcorrectie zal echter nog jaren aanhouden, dit is een redelijke bijdrage aan het behoud van harmonie.

Video over buikwandcorrectie. Foto's voor en na de operatie

Wanneer een buikwandcorrectie nodig is: