De snelheid van biochemische bloedanalyse bij vrouwen na 40, 50, 60 jaar. Tafel

Een biochemische bloedtest is een redelijk nauwkeurige studie waarmee u het werk van interne organen en lichaamssystemen kunt evalueren. Deze analyse kent echter veel subtiliteiten, bijvoorbeeld, afhankelijk van de leeftijd van vrouwen, kunnen de normen van onderzoeksindicatoren verschillen.

Wat is een biochemische bloedtest

Bloed is een unieke stof in het menselijk lichaam om bepaalde defecten in het menselijk lichaam op te sporen. Het is aanwezig in alle organen en weefsels, daarom bevat het veel verschillende stoffen die tijdens hun werk worden gevormd.

Biochemie helpt vrij nauwkeurig om de aanwezigheid en inhoud van deze stoffen te bepalen en, door de verkregen gegevens en vaste normen te vergelijken, om meer te weten te komen over de toestand van het lichaam en de oorzaken van mogelijke ziekten. In sommige gevallen is deze studie de laatste optie die de arts ter beschikking staat om de ziekte te bevestigen.

Naast diagnostische doeleinden wordt biochemische analyse in veel gespecialiseerde geneeskunde gebruikt om specifieke indicatoren te bepalen. Tijdens het onderzoek wordt bloed uit een perifere ader gebruikt. Meestal wordt bloed afgenomen uit een ader nabij het ellebooggewricht. Wanneer toegang tot deze site echter niet mogelijk is, bijvoorbeeld in het geval van een breuk, is elke andere site geschikt.

De plaats van waaruit het monster zal worden genomen, wordt behandeld zoals in elk ander geval, waarbij het oppervlak van de epidermis wordt beschadigd (met een ontsmettingsmiddel). Om resultaten te verkrijgen, is het voldoende van 5 tot 10 ml bloed, dat wordt verzameld in een speciale reageerbuis.

Indicaties voor analyse

Meestal een biochemische bloedtest wordt door een arts aan vrouwen voorgeschreven voor diagnostische doeleinden, als schendingen van de normen in het werk van bepaalde organen worden vastgesteld, of de algemene toestand van de patiënt. Ook wordt de procedure uitgevoerd om de kwaliteit van de voorgeschreven behandeling voor reeds geïdentificeerde ziekten te controleren. Tegelijkertijd wordt de lijst met noodzakelijke indicatoren voor elk geval afzonderlijk door de arts bepaald.

Indicaties voor de analyse kunnen problemen zijn met de volgende organen:

• lever;
• nieren;
• galwegen;
• endocrien systeem;
• bloedsystemen;
• Maag-darmkanaal;
• bewegingsapparaat.

In combinatie met enkele andere procedures kan biochemie de juiste pathologie van bijna elk orgaan onthullen.

Voorbereiding op bloedafname

Om correcte gegevens te verkrijgen, moet bloeddonatie worden uitgevoerd met inachtneming van enkele belangrijke regels:

• Het is noodzakelijk om de procedure op een lege maag uit te voeren en het vasten moet minstens 8 uur duren, maar niet meer dan 13 uur.Daarom is de meest gunstige tijd voor het onderzoek van 8 tot 11 uur 's ochtends. Vermijd 1-2 dagen voor de ingreep zwaar voedsel en andere dranken dan water.
• Als u medicijnen gebruikt, dient u met uw arts te overleggen of het nodig is om met het innemen van medicijnen en de duur van de onthouding te stoppen.
• 24 uur voordat u bloed doneert, moet u elke hoeveelheid alcoholgebruik uitsluiten en ten minste 1 uur voor inname stoppen met roken.
• 72 uur voor de studie moet je jezelf isoleren van stress (zowel emotioneel als fysiek). Als u al in de plaats van de analyse bent, moet u enige tijd in een rustige staat blijven voordat u het kantoor betreedt.
• Als het nodig is om het opnieuw te onderzoeken, is het wenselijk om het in dezelfde instelling uit te voeren.

Interpretatie van analyseresultaten

Omdat de norm van een biochemische bloedtest bij vrouwen aanzienlijk verschilt van de norm bij mannen, bepalen artsen allereerst het geslacht van de patiënt. Hetzelfde gebeurt met de leeftijd.

Dit proces is een analyse van de vergelijking van bestaande normen voor bepaalde indicatoren en de gegevens die tijdens de diagnose zijn verkregen. De analyse wordt uitgevoerd op een speciaal formulier - een tabel met alle indicatoren die worden bepaald door het biochemische laboratorium.

Een kant-en-klare tafel met de resultaten wordt aan de patiënt verstrekt, waaruit hij de verhouding van zijn indicatoren tot de norm kan achterhalen. Het decoderingsproces verloopt over het algemeen vrij snel: binnen 2 tot 3 dagen. Ook in de moderne wereld decodering kan onafhankelijk worden gedaan met behulp van speciale online platforms op internet.

Als er indicatoren afwijken van de normen, schrijft de arts aanvullende onderzoeken voor om de meest nauwkeurige diagnose te bepalen.

Tabel voor het decoderen van een biochemische bloedtest bij volwassenen

Biochemische normen bij vrouwen naar leeftijd: tabel

Normale indicatoren tijdens de zwangerschap

Vrouwen in een positie ondergaan enorme veranderingen in het lichaam, daarom verschillen de normen van een biochemische bloedtest in sommige categorieën van de normen van andere patiënten. Bij het dragen van een kind veranderen sommige criteria.

Veranderingen voor het 3e trimester:

• toegenomen globuline;
• verminderd ureum;
• verhoogde fosfatase.

Tegen het einde van de zwangerschap:

• verminderde creatine;
• een lichte afname van kalium;
• afname van magnesium;
• verminderde ijzerniveaus;
• het albumine-niveau kan in beide richtingen worden gewijzigd.

De rest van de indicatoren bij zwangere vrouwen moeten ongewijzigd blijven, wat duidt op een positieve zwangerschap, evenals op de gezondheid van de moeder en de baby.

De norm van sporenelementen bij vrouwen

Elk van de micro-elementen is een belangrijk onderdeel van het vrouwenlichaam en draagt ​​bij tot het juiste werk. Daarom moeten ze met de nodige zorg worden behandeld.

De standaard sporenmineralen die kunnen worden gezien met behulp van biochemie zijn onder meer:

• Natrium. Bevordert de opname van calcium, neemt deel aan de reactie van de huid op prikkels van buitenaf. Afwijkingen van de norm kunnen de aanwezigheid van diabetes, problemen van de urinewegen, inoperabiliteit van de nieren of lever (1-3 mmol / l) aantonen;
• Kalium. Verantwoordelijk voor het werk van het hart. Niet-naleving van vaste indicatoren kan duiden op problemen met bloedvaten, organen van het maagdarmkanaal, diabetes en kankertumoren (3, 5-5, 3 mmol / l);
• Chloor. Neemt deel aan de normalisatie van de pH van de bloedsomloop. Inconsistentie met vaste indicatoren kan duiden op de onbruikbaarheid van veel organen, een gebrek aan vocht in het lichaam en hormonale afwijkingen. (9Z-11Z mmol / l);
• Fosfor. Bevordert de normale werking van verschillende menselijke weefsels. (1,43-2,13 mmol / l tot 2 jaar; 1,43-1,78 mmol / l tot 13 jaar; 0,87-1,43 mmol / l minder dan 60 jaar; 0,93-1, Z2 mmol / l voor ouderen);
• Magnesium. Draagt ​​bij aan de normalisatie van processen op cellulair niveau, is verantwoordelijk voor de reactie van de spierbedekking op externe stimuli. Inconsistentie met vaste indicatoren kan duiden op ziekten van inwendige organen, evenals op slecht bedachte voeding (0,66-1,03 mmol / l);
• Ijzer. Verantwoordelijk voor de normale werking van het maagdarmkanaal en de normalisatie van het metabolisme (8,9-30,03 mmol / l bij ouderen; 9-23 mmol / l tot 14 jaar; 7-18 mmol / l tot 2 jaar);
• Calcium. Verantwoordelijk voor het werk van verschillende interne systemen, neemt ook deel aan de vorming van botten. Het niet naleven van de norm kan een gebrek aan vitamines, ondoordachte voeding, ziekten van menselijke organen en systemen betekenen (2,13-2,6 mmol / l);
• Zink (1Z-18 mmol / l);
• OM 9 UUR (Z-17 ng / ml).

In sommige gevallen kunnen de indicatoren afwijken van de norm, bijvoorbeeld tijdens de zwangerschap. Daarom moet u zelf geen voorbarige conclusies trekken, maar deze aan een specialist toevertrouwen.

Biochemie-indicatoren

Eiwit

• Totale proteïne. Een bloedtest voor biochemie kan bij vrouwen onthullen met afwijkingen in de norm van totaal eiwit, problemen met metabolisme en voeding, de aanwezigheid van kankerachtige tumoren, ziekten van de vitale organen.
• Eiwit. Dit eiwit neemt tot 63% van het plasma in beslag en kan over veel ziekten vertellen.
• Geglyceerd hemoglobine. Dit eiwit is belangrijk voor het diagnosticeren van diabetes en het bewaken van de effectiviteit van diabetesbehandeling. Het gehalte aan inhoud is 5,7%. Als deze indicator wordt verlaagd tot 6, 3%, bestaat er een risico op het ontwikkelen van deze ziekte, een lager percentage duidt op een duidelijke aanwezigheid van diabetes.
• Myoglobine. Het hoge gehalte en de groei van dit eiwit in het bloed kunnen wijzen op ernstige aandoeningen van de hartspier. Analyse van deze component wordt als verplicht beschouwd voor patiënten met een verdenking op een myocardinfarct.
• Reumafactor. De aanwezigheid van zelfs maar 1 eenheid van dit eiwit in de analyse duidt op mogelijke ziekten, tot kankerachtige tumoren toe.
• C-reactief proteïne. De functie van dit onderdeel is om het werk van de afweer van het lichaam te verbeteren. Een lichte stijging kan als normaal worden beschouwd bij het gebruik van capsule-anticonceptiva.
• Ferritin. De norm van een element in een biochemische bloedtest is 1Z-400 μg / l bij vrouwen van volwassen leeftijd. Een toename en afname van dit eiwit is een gevolg van een tekort aan of een teveel aan ijzer in het bloed, wat kan leiden tot ernstige gezondheidsproblemen.

Koolhydraten

• Glucose. De belangrijkste taak van dit element is om het lichaam met energie te verzadigen. Een afwijking van deze cijfers kan het gevolg zijn van diabetes, alvleesklierkanker of een reactie op bepaalde medicijnen.
• Fructosamine... Deze component combineert proteïne en glucose.

Enzymen

• ALAT. Leverenzym betrokken bij het werk van aminozuren. Afwijkingen van de normen kunnen leiden tot problemen met het hart en de bloedvaten, maar ook tot leveraandoeningen.
• Amylase. Het vindt zijn oorsprong in de speekselklieren, neemt deel aan de afbraak van koolhydraatverbindingen.
• Pancreasamylase. Ook belangrijk bij de afbraak van koolhydraten. Een verhoogd gehalte aan dit element kan duiden op problemen met de alvleesklier.
• Zoals bij. Bij verschillende leverproblemen kunnen grote hoeveelheden van dit enzym in de bloedbaan worden aangetroffen.
• Gamma Glutamyl Transferase... Dit enzym komt voor in verband met de vitale functies van de alvleesklier en lever. Een verhoogde hoeveelheid ervan in het bloed duidt op overmatig drinken en op leveraandoeningen.
• Creatine kinase. Een verhoogde concentratie kan wijzen op de aanwezigheid van nierfalen, myocardbeschadiging en systemische bindweefselpathologieën.
• Melk geven. Het enzym is een product van koolhydraatmetabolisme, geeft het gebrek / voldoende zuurstof in de weefsels aan. Een verhoogde concentratie van het enzym duidt op overmatig gebruik van bepaalde medicijnen, evenals op een verscheidenheid aan ziekten van de inwendige organen.
• Lactaatdehydrogenase. Neemt deel aan de vorming van het vorige enzym. Afwijkingen van de normen kunnen voorkomen bij pasgeborenen en zwangere vrouwen, maar dit wordt als normaal beschouwd. In andere gevallen kan een verhoging van het enzymgehalte in het bloed worden veroorzaakt door aandoeningen van de lever en de nieren, het bloedtoevoersysteem.
• Lipase. Neemt deel aan de afbraak van vetten. Afwijkingen kunnen wijzen op verschillende problemen: van ondervoeding tot ziekten op het gebied van oncologie.
• Fosfatase is alkalisch. Stimuleert metabolische processen met fosfor.
• Cholinesterase. Het neemt een belangrijke plaats in bij het waarborgen van het werk van zenuw- en spierweefsel. Het niet naleven van de norm kan worden veroorzaakt door vele ernstige ziekten: kankertumoren, leverpathologie, diabetes, manisch-depressief syndroom, enz.

Pigmenten

Totaal bilirubine. Verantwoordelijk voor het kleuren van de huid en slijmvliezen. Omvat:

• Bilirubine is direct, waarvan afwijkingen kunnen wijzen op problemen met de galwegen en de lever.
• Bilirubine is indirect, is een afbraakproduct van hemoglobine, waarvan het werk te zien is wanneer de kleur van de blauwe plek verandert.

Lipidespectrum

• Triglyceriden. Dit element komt het bloed binnen door de synthese van koolhydraten uit de lever, hun voedingselementen komen binnen. De tarieven variëren aanzienlijk, afhankelijk van het geslacht en de leeftijd van de patiënt, evenals onder vrouwen in de functie. Afwijkingen van de normen kunnen worden geregistreerd als gevolg van aandoeningen van het cardiovasculaire systeem, de schildklier, de lever en in de aanwezigheid van diabetes.
• Totale cholesterol. Het is de waarde van de som van "positieve" en "negatieve" cholesterol.
• Cholesterol-HDL ("positief")... Het helpt bij het bepalen van de aanleg voor atherosclerose, verwerkt en verwijdert vetten uit het lichaam.
• Cholesterol-LDL ("negatief")... De functie van dit element is om cholesterol door het lichaam te verdelen, dat met voedsel wordt geleverd. Een toename in het bloed duidt op de aanwezigheid van problemen.

Stikstof componenten

• Creatinine. Het wordt geproduceerd door de uitwisseling van eiwitten, die via de urine uit het lichaam worden uitgescheiden. Een afname van een stof in het bloed is een indicator van voedingsproblemen, en een toename betekent een pathologie van de nieren, de schildklier.
• Urinezuur. Het vindt zijn oorsprong in de lever en wordt op dezelfde manier als creatinine uit het lichaam verwijderd. Ondervoeding, alcoholmisbruik, nier- en leveraandoeningen kunnen leiden tot een afwijking van de norm.
• Ureum. Het verschijnt in het lichaam als gevolg van de afbraak van ammoniak. Niet-naleving van de norm kan voorkomen bij zwangere vrouwen en bij mensen met een vegetarische levensstijl, evenals als gevolg van nier- en leveraandoeningen.

Eiwit: oorzaken van afwijkingen

Het eerste dat u moet weten bij het analyseren van afwijkingen van de eiwitnorm, is dat er 3 typen kunnen zijn:

• Familielid. Hangt af van de hoeveelheid water die in het bloed circuleert. De prestatie kan worden beïnvloed door zowel een tekort als een teveel aan vocht.
• Absoluut. Geassocieerd met een verandering in de snelheid van het eiwitmetabolisme, die kan worden veroorzaakt door ziekteverwekkende of fysiologische processen zoals zwangerschap.
• Fysiologisch. Ze kunnen worden veroorzaakt door veranderingen of spanningen op het lichaam: zwangerschap, borstvoeding, hard werken met "handen", overvloedige consumptie van voedsel met een hoge eiwitconcentratie. Dit type afwijking heeft niets te maken met pathologische processen in het lichaam.

Afwijkingen kunnen zowel in neerwaartse als opwaartse richting plaatsvinden, wat te wijten is aan verschillende redenen.

Een afname van eiwitindicatoren kan worden veroorzaakt door de volgende gevallen:

• Parenchymale hepatitis;
• chronische bloeding;
• Bloedarmoede;
• nierziekte die eiwitverlies veroorzaakt tijdens het plassen;
• onjuiste voeding, het gebruik van eiwitrijk voedsel in onvoldoende hoeveelheden;
• problemen met het metabolische proces;
• verschillende vergiftigingen;
• koorts.

Een afname van eiwit die niet met ziekte is geassocieerd, kan optreden in verband met zwangerschap (het laatste trimester), de voorbereiding van de sporter op de wedstrijd en een leugenachtige levensstijl.

In tegenstelling tot een afname van de hoeveelheid eiwit in het bloed, heeft de toename ervan niets te maken met fysiologische afwijkingen.... In het geval van een toename van deze indicator, heeft de patiënt onmiddellijk onderzoek en supervisie van de behandelende arts nodig.

De redenen voor de toename van eiwit in het bloed zijn onder meer:

• Hepatitis;
• levercirrose;
• lupus;
• cholera;
• hevig bloeden, etc.

Glucose: oorzaken van lage en hoge niveaus

Een hoge glucoseconcentratie in het bloed van een persoon kan te wijten zijn aan problemen:

• endocrien systeem;
• alvleesklier;
• lever en nieren;
• diabetes;
• bloeding in de hersenen of het hart.

In het geval van een daling van de glucose, kunt u de bovenstaande redenen toevoegen:

• insuline-overdosis;
• oncologie;
• vergiftiging met alcohol of chemische producten;
• gebruik van steroïden;
• hard lichamelijk werk.

Mis het meest populaire kopartikel niet: Modieuze pony van het nieuwe seizoen voor gemiddeld, kort en lang haar. Een foto.

Wat zegt het slakkenpeil?

Slakken, ze zijn ook producten van stikstofmetabolisme, zijn zeer giftig en hun toename in het menselijk lichaam dreigt ernstige gevolgen te hebben. Een toename van gifstoffen kan echter om verschillende redenen worden veroorzaakt ze bevatten altijd een soort pathologisch proces:

• ernstige nier- en leverziekte;
• diabetes;
• jicht;
• dystrofie en vele andere pathologieën.

Vermindering van gifstoffen heeft in de regel geen ernstige oorzaken en gevolgen, maar het vereist ook een dokterscontrole, omdat het bijvoorbeeld leverfalen kan blijken te zijn.

Diagnose van mogelijke overtredingen

Met behulp van een bloedtest voor biochemie kunnen veel problemen en pathologieën in het menselijk lichaam worden gediagnosticeerd, maar afwijking van de normen, vooral bij vrouwen, heeft niet altijd een gevaarlijk voorteken. Dezelfde zwangerschap kan van invloed zijn op veel indicatoren, die niet als iets ergs mogen worden beschouwd.

Om een ​​mogelijke diagnose te bevestigen of te weerleggen, zal de behandelende arts na decodering aanvullende onderzoeken voorschrijven, en zal ook adviseren naar welke specialisten u moet gaan en wat er moet worden veranderd in levensstijl en voeding om de normale biochemische parameters te herstellen.

Video over de normen van biochemische bloedanalyse bij vrouwen

De biochemische bloedtest ontcijferen: normen, tabellen:

Biochemische bloedtest voor ALT, AST, ALAT bij vrouwen en mannen: