Keloid ουλές μετά από χειρουργική επέμβαση - τι είναι και γιατί είναι επικίνδυνα; Πώς μοιάζουν τα χηλοειδή σημάδια. Μια φωτογραφία

Μια χηλοειδής ουλή είναι το αποτέλεσμα μιας υπερβολικής αύξησης του συνδετικού ιστού που εμφανίζεται στο σημείο της σύντηξης του δέρματος κατά την μετεγχειρητική περίοδο.

Οι περισσότεροι γιατροί συμφωνούν ότι τέτοιες ουλές προκαλούνται από παραβίαση του μηχανισμού της δομής του συνδετικού ιστού στο ανθρώπινο σώμα και της υπερβολικής παραγωγής κολλαγόνου.

Η παραβίαση της ακεραιότητας του δέρματος είναι γεμάτη με διάφορους τύπους ουλών:

• υπερτροφική ουλή - διαφέρει από το δέρμα στο χρώμα και ανεβαίνει πάνω από την πληγή.
• ατροφική ουλή - σχηματίζει "καταθλίψεις", που βρίσκονται κάτω από το επίπεδο του δέρματος.
• μια χηλοειδής ουλή είναι μια ουλή που εκτείνεται πέρα ​​από τα όρια της πληγής.
• νορμοτροφική ουλή - βρίσκεται στην επιφάνεια του δέρματος.

Οι ουλές Keloid είναι το αποτέλεσμα της ανάπτυξης του δερματικού ιστού πάνω από την επιφάνεια του θεραπευτικού τραύματος, στον οποίο συμβαίνει σχηματισμός όγκου στο δέρμα.

Ένα χηλοειδές σημάδι είναι ομαλός σχηματισμός με πυκνή δομή και ομοιόμορφα καθορισμένα άκρα. Η ανάπτυξη έχει μια κόκκινη, μπλε ή μοβ απόχρωση, η οποία εξηγείται από την αύξηση των μικρών τριχοειδών στο δέρμα. Τα όρια του χηλοειδούς βρίσκονται πολύ πέρα ​​από τα άκρα του ίδιου του τραύματος και διαφέρουν απότομα από τους ιστούς γύρω.

Οι ουλές Keloid μπορούν να επηρεάσουν την κίνηση. Αυτό είναι ένα ιδιαίτερα κοινό πρόβλημα όταν υπάρχει σχηματισμός στην περιοχή των μυών του προσώπου ή του προσώπου.

Ο σχηματισμός μιας χηλοειδούς ουλής συνοδεύεται από πόνο. Μπορεί να είναι μυρμήγκιασμα, κάψιμο, κνησμός και επαναλαμβανόμενος πόνος. Ο κίνδυνος μιας τέτοιας ανάπτυξης είναι η υψηλή πιθανότητα υποτροπής μετά τη θεραπεία και η υψηλή ικανότητα για μόνιμη ανάπτυξη.

Τι προκαλεί και πώς εμφανίζονται τα χηλοειδή σημάδια στο σώμα, στο κεφάλι, στο πρόσωπο, στα αυτιά

Ο σχηματισμός Keloid ξεκινά μετά την πρώτη αποκατάσταση του δέρματος λόγω τραυματισμού. Στο σημείο μιας επουλωμένης πληγής ή κοπής, αρχίζουν να εμφανίζονται μικρές σφραγίδες, συνοδευόμενες από δυσφορία. Τα κομμάτια μεγαλώνουν, ξεπερνούν την ουλή και αποκτούν καθαρά περιγράμματα.

Μια ουλή keloid σχηματίζεται τελικά σε μια περίοδο από αρκετές εβδομάδες έως αρκετούς μήνες. Υπάρχουν οι ακόλουθοι παράγοντες που αυξάνουν την πιθανότητα εμφάνισής τους:

• κληρονομική προδιάθεση;
• λοίμωξη τραύματος
• ασταθές ορμονικό υπόβαθρο
• λανθασμένη αντιστοίχιση των κομμένων άκρων ·
• έντονη ένταση του δέρματος στην περιοχή της τομής
• εγκυμοσύνη;
• ανεπαρκής φροντίδα πληγών
• ανοσολογικά προβλήματα.

Το νεόπλασμα εμφανίζεται υπό την επίδραση μιας ανισορροπίας στην παραγωγή κολλαγόνου και ελαστίνης.

Συνήθως παρέχονται από κύτταρα ινοβλαστών και οδηγούν σε επούλωση πληγών.Όταν παραβιάζεται το περίγραμμα του τραυματισμένου δέρματος, οι ίνες κολλαγόνου αναπτύσσονται και παρέχουν μια ουλή.

Οι περιοχές ανοιχτού δέρματος θεωρούνται οι πιο ευάλωτες στο σχηματισμό ουλών. Πρόκειται για την περιοχή των αυτιών, του λαιμού, του στήθους, της άνω πλάτης, του προσώπου και των ώμων.

Ουλές μετά την αφαίρεση τυφλοπόντικας

Ένα χηλοειδές μπορεί να σχηματιστεί στη θέση αφαίρεσης ενός τυφλοπόντικου ως αποτέλεσμα ανωμαλιών στο σώμα και ακατάλληλης φροντίδας της τραυματισμένης περιοχής.

Το μέρος όπου προηγουμένως βρισκόταν ο τυφλοπόντικας θα γίνει πυκνό, θα εμφανιστεί μια κοκκινωπή απόχρωση. Είναι δυνατή η φαγούρα και το κάψιμο. Κατά την πρώτη υποψία, αξίζει να επικοινωνήσετε με έναν ειδικό.

Ουλές μετά τη ρινοπλαστική

Τα χηλοειδή μετά τη ρινοπλαστική είναι συχνά αποτέλεσμα κακής φροντίδας του δέρματος. Η περιοχή της μύτης είναι επιρρεπής σε φλεγμονή. Έχοντας βιώσει άγχος από τη λειτουργία, το δέρμα αλλάζει συχνά τον τύπο του, οι σμηγματογόνοι αδένες αρχίζουν να λειτουργούν πιο ενεργά.

Για να αποφύγετε τις ουλές, θα πρέπει να ακολουθείτε τις συστάσεις του γιατρού και να χρησιμοποιείτε αντισηπτικούς παράγοντες. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο κίνδυνος χηλοειδούς ουλής κατά τη διάρκεια της επανεπεξεργασίας είναι πολύ μεγαλύτερος. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η επέμβαση πραγματοποιείται σε ιστούς που αρχικά έχουν τραυματιστεί.

Ουλές μετά τη βλεφαροπλαστική

Η βλεφαροπλαστική χρησιμοποιείται για να απαλλαγούμε από λεπτές ρυτίδες, σακούλες κάτω από τα μάτια και άλλες καλλυντικές ατέλειες στα άνω και κάτω βλέφαρα. Σε αυτήν την περίπτωση, μια χηλοειδής ουλή είναι ένα από τα σπάνια αρνητικά αποτελέσματα, καθώς η διαδικασία πραγματοποιείται με μικρές τομές στο δέρμα.

Εάν έχετε την τάση να αναπτύξετε χηλοειδή, ο γιατρός θα σας συνταγογραφήσει πρόσθετη θεραπεία. Σε αυτήν την περίπτωση, θα είναι αποτελεσματικό να εφαρμόσετε έναν ειδικό επίδεσμο σιλικόνης στην τραυματισμένη περιοχή.

Ουλές μετά τη μαστοπλαστική

Η ουλή Keloid είναι μια από τις πιθανές διαταραχές επούλωσης του δέρματος μετά από μαστοπλαστική. Τα μικρά ράμματα παραμένουν σε κάθε περίπτωση, αλλά γίνονται αόρατα κατά τη διάρκεια της κανονικής πορείας θεραπείας.

Για να αποφευχθεί ο σχηματισμός χηλοειδών και η σωστή σύντηξη ιστών, πρέπει να φορεθούν ειδικά ρούχα συμπίεσης για 6 εβδομάδες μετά τη χειρουργική επέμβαση.

Ουλές μετά τη βιοαναβίωση

Η βιοαναζωογόνηση θεωρείται μία από τις θεραπείες για ορισμένους τύπους ουλών.

Η αποτελεσματικότητα επιτυγχάνεται με τη διεξαγωγή βιοαναβίωσης μαζί με τις διαδικασίες λέιζερ. Οι ενέσεις συνοδεύουν την επούλωση των ιστών μετά την επανεμφάνιση λέιζερ.

Ως αναζωογονητική διαδικασία, η βιο-αναζωογόνηση αντενδείκνυται σε άτομα που είναι επιρρεπή στον σχηματισμό χηλοειδών, καθώς ακόμη και μια μικρή παραβίαση της ακεραιότητας των ιστών, αλλά σε μεγάλες ποσότητες, μπορεί να προκαλέσει ουλές.

Μην χάσετε το πιο δημοφιλές άρθρο στηλών: Plasmolifting του προσώπου - τι είναι, πώς εκτελείται, αποτελέσματα, φωτογραφίες πριν και μετά τη διαδικασία.

Ουλές μετά τη διάτρηση

Η πιθανότητα το αποτέλεσμα της επούλωσης του δέρματος να έχει ως αποτέλεσμα μια ουλή χηλοειδούς είναι αρκετά υψηλή μεταξύ των ενθουσιωδών. Αυτό οφείλεται σε γενετική προδιάθεση και ακατάλληλη φροντίδα του σημείου παρακέντησης.

Η υπερανάπτυξη του χηλοειδούς προκαλεί επίσης διάτρητα κοσμήματα, τα οποία δημιουργούν επιπλέον ένταση. Επιπλέον, το σκουλαρίκι δημιουργεί τριβή στο δέρμα, το οποίο επηρεάζει επίσης αρνητικά την επούλωση.

Σε περίπτωση επιπλοκών, συνιστάται να αφαιρέσετε τα κοσμήματα και να υποβληθείτε σε διαδικασία αποκατάστασης. Οι περιοχές της μύτης, των ματιών και των χειλιών διατρέχουν τον μεγαλύτερο κίνδυνο.

Ουλές μετά την ακμή, σπυράκια

Ακόμα και ένα κοινό σπυράκι μπορεί να προκαλέσει μια χηλοειδής ουλή, εάν υπάρχει προδιάθεση για αυτό. Τα άτομα με σκούρο δέρμα είναι πιο πιθανό να αντιμετωπίσουν αυτό το πρόβλημα. Τα σημάδια ακμής αυξάνονται σε μέγεθος και γίνονται χηλοειδή ένα μήνα μετά την αρχική επούλωση.

Εμφανίζονται συνήθως σε μεγάλους αριθμούς, ενώ είναι μικρό σε μέγεθος. Η διάμετρος κάθε χηλοειδούς είναι κατά μέσο όρο 4 mm, αλλά μπορεί να αυξηθεί με την πάροδο του χρόνου.

Ουλές μετά το κάψιμο

Ως αποτέλεσμα του εγκαύματος, μπορεί να σχηματιστεί χηλοειδής ουλή.Αυτό είναι δυνατό εάν υπάρχει προδιάθεση και ο βαθμός βλάβης του δέρματος είναι σοβαρός. Ένα χημικό ή θερμικό έγκαυμα οδηγεί στο σχηματισμό ενός χηλοειδούς σε οποιοδήποτε μέρος του σώματος.

Μια ουλή μπορεί να αναγνωριστεί ένα μήνα μετά την επούλωση της πληγής, όταν αρχίζουν να εμφανίζονται μεμονωμένες σφραγίδες στην περιοχή εγκαύματος. Η πιθανότητα επιπλοκών είναι μεγαλύτερη εάν επηρεαστεί μια μεγάλη περιοχή του δέρματος.

Πώς να αφαιρέσετε τα χηλοειδή και τα υπερτροφικά σημάδια μετά τη χειρουργική επέμβαση. Αφαίρεση με λέιζερ. Κριτικές

Οι ακόλουθες μέθοδοι χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία των χηλοειδών ουλών:

• Ενέσεις... Η έκθεση σε ορμονικά φάρμακα περιορίζει τη δραστηριότητα των κυττάρων και αναστέλλει την ανάπτυξη του συνδετικού ιστού. Η ένεση γίνεται απευθείας στην ουλή. Μετά τη χορήγηση του φαρμάκου, το χηλοειδές χάνει το χρώμα του. Για να εμφανιστεί ένα θετικό αποτέλεσμα, απαιτείται μια πορεία ενέσεων, η οποία περιλαμβάνει 5-6 ενέσεις. Η πιθανότητα θετικού αποτελέσματος της θεραπείας αυξάνεται όταν χρησιμοποιείτε ενέσεις με άλλες μεθόδους θεραπείας.
• Επίδεσμος συμπίεσης... Η συρρίκνωση του ιστού αναστέλλει την ανάπτυξη ουλών, προάγει την αραίωση και περιορίζει την κινητικότητά του. Αυτή η μέθοδος χρησιμοποιείται σε συνδυασμό με άλλους.
• Θεραπεία με λέιζερ... Η χηλοειδής ουλή αλλάζει έντονα όταν εκτίθεται σε λέιζερ. Αυτή είναι μια από τις πιο αποτελεσματικές θεραπείες.

Για να επιτευχθεί ένα θετικό αποτέλεσμα, η ουλή πρέπει να περάσει στο στάδιο της ωριμότητας, να σταματήσει να μεγαλώνει. Για αυτό, ορμονικά παρασκευάσματα και αλοιφές εφαρμόζονται στην πληγείσα περιοχή, με αποτέλεσμα η ουλή να χάσει το χρώμα της και να γίνει μαλακή. Επιτρέπεται μόνο η αφαιρετική επικάλυψη, ενεργώντας απευθείας στον ιστό της ουλής.

Η επίστρωση με λέιζερ εξατμίζει την ουλή, καθιστώντας την λιγότερο ορατή.

Οι ασθενείς παρατηρούν μείωση του όγκου του χηλοειδούς, απώλεια χρώματος και αλλαγή στη δομή μετά την πρώτη διαδικασία. Αίσθημα μυρμηγκιάσματος και καύσου γίνεται αισθητή κατά τη διάρκεια της θεραπείας, κάτι που είναι φυσιολογικό. Εάν αντιμετωπίζεται μια μεγάλη περιοχή, θα πρέπει να χρησιμοποιείται αναισθησία.

Μετά τη θεραπεία με λέιζερ, η ουλή θα απαιτήσει ιδιαίτερη προσοχή. Ο γιατρός θα δείξει τη συχνότητα της θεραπείας με απολυμαντικό και θεραπευτική κρέμα. Η χλωρεξιδίνη και το Bepanten χρησιμοποιούνται συνήθως.

Λίγες μέρες μετά τη διαδικασία, η περιοχή της ουλής θα καλυφθεί με κρούστα που δεν μπορεί να αφαιρεθεί. Οι ειδικοί διαφωνούν σχετικά με αυτήν τη θεραπεία, καθώς το λέιζερ μπορεί να προκαλέσει υποτροπή.

Αφαίρεση χηλοειδών ουλών με υγρό άζωτο - κρυοθεραπεία. Κριτικές

Αυτή η μέθοδος θεραπείας ταξινομείται ως συντηρητικός τύπος διόρθωσης ουλών. Η διαδικασία απαιτεί έναν εκνεφωτή υγρού αζώτου, ένα βαμβάκι και ένα αναλγητικό (εάν η ουλή είναι μεγάλη).

Το πλεονέκτημα της αφαίρεσης της ουλής με άζωτο είναι ότι μειώνει τον κίνδυνο μόλυνσης από πληγές. Η χαμηλή θερμοκρασία σκοτώνει τη μικροχλωρίδα του δέρματος, αποτρέποντας τη μόλυνση. Εάν συμβεί λοίμωξη, αυτό μπορεί να κριθεί από το πρήξιμο και την ερυθρότητα στην ουλή.

Μετά την έκθεση σε άζωτο, ένας σχηματισμός εμφανίζεται με τη μορφή μιας φυσαλίδας με ένα υγρό, το οποίο δεν πρέπει να τρυπηθεί από μόνο του. Οι ασθενείς παρατηρούν βελτίωση στην εμφάνιση του δέρματος, αλλαγή στο μέγεθος και τη φωτεινότητα του χηλοειδούς. Σε αυτήν την περίπτωση, η ουλή δεν εξαφανίζεται τελείως.

Για να επιτευχθεί το αποτέλεσμα, είναι απαραίτητο να δράσετε με υγρό άζωτο στην χηλοειδή ουλή για 2-10 λεπτά, με διαλείμματα για απόψυξη.

Θεραπεία των χηλοειδών ουλών - φάρμακα, αλοιφές, κρέμες. Πριν και μετά τις φωτογραφίες

Η ιατρική θεραπεία χρησιμοποιείται τόσο ως συμπληρωματική είτε ως προπαρασκευαστική θεραπεία πριν από έναν άλλο τύπο έκθεσης, και ως η κύρια μέθοδος θεραπείας.

Οι αλοιφές και οι κρέμες περιέχουν βασικά κολλαγόνο διαφόρων προελεύσεων, το οποίο δημιουργεί μια μεμβράνη στην επιφάνεια του δέρματος. Η μεμβράνη αποτρέπει την απώλεια υγρασίας ενυδατώνοντας την επιφάνεια των χηλοειδών. Ταυτόχρονα, η ενυδάτωση προάγει την επούλωση και την ομαλοποίηση των διαδικασιών ιστού.

"Διπροσάνη"

Το φαρμακευτικό προϊόν διατίθεται σε 2 μορφές:

• εναιώρημα;
• ένεση.

Είναι ένας ορμονικός παράγοντας.

Για να μειωθεί το ελάττωμα, η χηλοειδής ουλή εγχύεται μία φορά το μήνα. Αυτό το καθιστά πιο απαλό και λιγότερο έντονο. Οι απόψεις των γιατρών σχετικά με το φάρμακο διαφέρουν, καθώς η ορμονική θεραπεία μπορεί να προκαλέσει αλλαγές στο σώμα.

"Kontraktubex"

Η δράση της γέλης παρέχεται από τα ακόλουθα συστατικά:

• αλλαντοΐνη - ανακουφίζει από τον κνησμό και το κάψιμο κατά τη διάρκεια της επούλωσης, ομαλοποιεί τη μελάγχρωση, μαλακώνει τα σημάδια και ενεργοποιεί επίσης την κυκλοφορία του αίματος στον προσβεβλημένο ιστό.
• ηπαρίνη νατρίου - κάνει τη δομή της ουλής λιγότερο πυκνή, κορεσμό του ιστού με υγρασία και έχει αντιφλεγμονώδη δράση.
• ζεπαλίνη (εκχύλισμα κρεμμυδιού) - αναστέλλει την ανάπτυξη ινοβλαστών, εμποδίζοντας το σχηματισμό ουλών και την ανάπτυξη.

Το τζελ πρέπει να εφαρμόζεται 2-3 φορές την ημέρα, κάνοντας μασάζ στην ουλή από το κέντρο μέχρι τις άκρες. Η περίοδος θεραπείας είναι 3-6 μήνες.

Το φάρμακο έλαβε πιο θετικές κριτικές στη θεραπεία των σημείων ακμής. Οι ασθενείς δεν μπόρεσαν να μειώσουν σημαντικά το χηλοειδές με αυτό το πήκτωμα.

"Λιδάζα"

Η βάση του φαρμάκου "Lidaza" είναι το υαλουρονικό οξύ, το οποίο γεμίζει τα κύτταρα και διεγείρει τις διαδικασίες αποσύνθεσης στους ιστούς της ουλής. Σε αυτήν την περίπτωση, δεν υπάρχει επίδραση στο σύστημα κολλαγόνου-κολλαγενάσης.

Διατίθεται σε διάλυμα για εσωτερική χρήση και σε σκόνη για εξωτερική χρήση.

Το φάρμακο δεν παρουσιάζει ορατά θετικά αποτελέσματα στη θεραπεία των χηλοειδών ουλών.

"Solcoseryl"

Το Solcoseryl περιέχει αποπρωτεϊνοποιημένο προϊόν διαπίδυσης από το αίμα των μόσχων, το οποίο διεγείρει την αναγέννηση των κυττάρων παρέχοντας γλυκόζη και οξυγόνο. Οι πιο δημοφιλείς μορφές απελευθέρωσης είναι η αλοιφή και το ζελέ. Η συγκέντρωση της δραστικής ουσίας στο ζελέ είναι υψηλότερη.

Όταν η ουλή αντιμετωπίζεται 2 φορές την ημέρα για αρκετούς μήνες, παρατηρούνται βελτιώσεις στην εμφάνιση του δέρματος. Αλλά αυτό το εργαλείο δεν θα μπορεί να αφαιρέσει εντελώς το χηλοειδές.

Kenalog

Η χηλοειδής ουλή αφαιρείται σχεδόν πλήρως με το Kenalog. Είναι ένα φάρμακο που προκαλεί ατροφία των ιστών. Χρησιμοποιείται με τη μορφή ενέσεων με συχνότητα 1 μήνα έως έξι μηνών. Η πλήρης πορεία της θεραπείας εξαρτάται από την ηλικία της ουλής, την περιοχή και το μέγεθός της.

Ως αποτέλεσμα της χρήσης του προϊόντος, η ουλή γίνεται επίπεδη, πιο κοντά στο χρώμα του δέρματος.

Οι ασθενείς που χρησιμοποίησαν αυτό το φάρμακο σημείωσαν ένα μακροπρόθεσμο θετικό αποτέλεσμα.

"Δερματικοί"

Μεταξύ των πολλών θεραπειών για ουλές, αυτό το φάρμακο θα ξεχωρίσει για την αποτελεσματικότητά του. Διατίθεται σε μορφή γέλης και επιδέσμου σε βάση γέλης (ύφασμα και σιλικόνη). Έχει επιφανειακή επίδραση λόγω της σιλικόνης στη σύνθεση, καθιστά την κελοειδή ουλή επίπεδη.

Αυτός είναι ένας από τους λίγους παράγοντες που δρουν στην επιφάνεια του δέρματος χωρίς αλλαγές στο εσωτερικό στρώμα. Ένα σημαντικό μειονέκτημα είναι η υψηλή τιμή του φαρμάκου (περίπου 1600 ρούβλια).

Η αποτελεσματικότητα της χρήσης αλοιφών και κρεμών αυξάνεται όταν εφαρμόζονται κάτω από έναν επίδεσμο συμπίεσης για αρκετές ώρες.

Πώς να θεραπεύσετε τα χηλοειδή σημάδια στο σπίτι - θεραπεία με λαϊκές θεραπείες

Η παραδοσιακή ιατρική για την απομάκρυνση των χηλοειδών ουλών συνιστά τις ακόλουθες μεθόδους:

• συμπιέσεις από εκχυλίσματα χαμομηλιού, μάραθου, St. John's wort.
• μασάζ με λάδι ιπποφαές;
• τρίψιμο σε φρέσκο ​​μέλι.
• λίπανση της επιφάνειας του χηλοειδούς με δενδρολίβανο και έλαιο τσαγιού. Αυτά τα έλαια είναι απαραίτητα, επομένως πρέπει να χρησιμοποιούνται σε συνδυασμό με ένα βασικό λάδι.
• συμπιέστε από ψιλοκομμένο λάχανο και μέλι.

Η αποτελεσματικότητα αυτών των μεθόδων δεν έχει αποδειχθεί. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως συμπλήρωμα στην κύρια θεραπεία σε συνεννόηση με το γιατρό.

Πώς να κρύψετε μια ουλή keloid - τατουάζ, μόνιμο μακιγιάζ

Μια χηλοειδής ουλή μπορεί να κρυφτεί με τατουάζ ή τατουάζ. Αυτές οι μέθοδοι περιλαμβάνουν την πλήρωση ενός μακροπρόθεσμου μοτίβου απευθείας στην προβληματική περιοχή του δέρματος, καλύπτοντας έτσι το αισθητικό ελάττωμα.

Το τατουάζ πρέπει να ανανεώνεται περιοδικά έτσι ώστε η ουλή να μην είναι αισθητή στο μέλλον και τα τατουάζ συνοδεύουν ένα άτομο μέχρι το τέλος της ζωής του.

Τι είναι μια χηλοειδής ουλή και πώς να την ξεφορτωθείτε: βίντεο

Τι προκαλεί χηλοειδή σημάδια και πώς να τα αντιμετωπίσετε - ειδικές συστάσεις:

Είναι μια χηλοειδής ή υπερτροφική ουλή; Εξηγήσεις γιατρού:

Μια χηλοειδής ουλή είναι ένα δυσάρεστο καλλυντικό πρόβλημα, η λύση του οποίου έγκειται στην πολύπλοκη, κατάλληλη θεραπεία. Το καλύτερο αποτέλεσμα επιτυγχάνεται με έναν συνδυασμό ενεργών μεθόδων θεραπείας (λέιζερ, κρυοθεραπεία, φυσιοθεραπεία) και τοπικές επιδράσεις φαρμάκων (αλοιφές, κρέμες και ενέσεις).